A BLOODY ARIA (Guta-yubalja-deul, Korea Płd, 2006)

Only fools abide by the rules 
/cytat z filmu/

O co chodzi?

Park Young-sun jest profesorem muzyki, miłośnikiem oper oraz młodych atrakcyjnych studentek. Takich właśnie jak Ing-yeong, która wraz z wykładowcą zgodziła się wybrać na samochodową przejażdżkę nowiusieńkim mercedesem. Podróż jednak dość szybko przestaje układać się po myśli profesora. Najpierw zostaje upokorzony przez policjanta-motocyklistę, Moon-jae. Potem skręca w polną dróżkę, która prowadzi nad piaszczysty brzeg rzeki, nieopodal mostu kolejowego. Tutaj próbuje zgwałcić dziewczynę, ale Ing-yeong udaje się zbiec. Gdy profesor chce odjechać, samochód zakopuje się w piasku. Jakby tego było mało wokół auta zaczyna kręcić się bezdomny O-egun, zerkając na samochód. Tymczasem dziewczyna staje się świadkiem jak dwóch punków bije i zakopuje w ziemi młodego licealistę. Gdy chłopak przestaje dawać ślady życia przerażeni oprawcy pakują worek z ofiarą na motor i odjeżdżają. Dziewczyna ucieka i dostaje się nad drogę. Zatrzymuje Bong-yeona, który godzi się zawieźć dziewczynę do Seulu. W rzeczywistości mężczyzna zawozi ją nad brzeg rzeki, gdzie w samochodzie ukrywa się profesor, przechadza się O-egun oraz zatrzymali się dwaj oprawcy z lasu z chłopakiem we worku. Jak się okazuje wszyscy, poza oczywiście Young-sunem i nieszczęsnym licealistą, doskonale się znają, bowiem są panami tej okolicy. I na dodatek bardzo nie lubią, gdy po ich terenie kręci się jakiś wygalantowany profesorek w szpanerskim mercedesie z młodą atrakcyjną dziewczyną.

THE INCITE MILL (Inshite Miru: 7-kakan no desu gemu, Japonia, 2010)

O co chodzi?

Yuki Satoshihisa jest młodym mężczyzną z poważnymi kłopotami finansowymi. Niespodziewanie z niezwykłą propozycją zgłasza się do niego spotkana w hipermarkecie młoda kobieta, Shoko Suwamei. Proponuję Yuki udział w eksperymencie psychologicznym, w którym można w prosty sposób wygrać aż 112 tys. jenów za dzień (w sumie eksperyment na trwać siedem dni).Yuki zgadza się bezzwłocznie także dlatego, że poczuł coś niezwykłego od pierwszej chwili do Shoko, a ona również zgłosiła się na uczestniczkę. Wkrótce okazuje się, że poza Yukim i Shoko na udział w eksperymencie zgodziło się wziąć udział osiem osób w różnym wieku, o różnym wykształceniu i wykonywanym zawodzie. Cała dziesiątka zostaje zamknięta w ultranowocześnie wyposażonym budynku zwanym „Paranoia House”. Wkrótce wychodzi na jaw, że ów eksperyment ma formę gry ze swoimi określonymi zasadami, nagrodami, ale także karami. Gdy niespodziewanie ginie zastrzelony jeden z uczestników, a bohaterowie odnajdują w swoich pokojach skrytki z ukrytą bronią, do tej pory raczej pokojowo nastawieni względem siebie uczestnicy zaczynają się antagonizować. Tymczasem giną kolejne osoby, a ci którzy wciąż żyją albo sobie zaufają i zaczną współpracować albo się nawzajem pozabijają. Ku uciesze milionowej, międzynarodowej publiczności oglądającej za pomocą łączy internetowych poczynania osamotnionych uczestników gry o przetrwanie.

THE TOWER (Taweo, Korea Płd, 2012)

O co chodzi?

Sky Tower to ultranowoczesny, wznoszący się na sto osiem pięter wieżowiec w jednej z dzielnic Seulu. Kierownikiem ochrony w budynku jest Lee Dae-ho, który skrycie podkochuje się w kierowniczce restauracji, Seo Yoon-hee. Kilkuletnia córka Dae-ho, która przybyła za ojcem, nawiązuje znajomość z Yoon-hee, mając nadzieję, że będzie jej nową mamą. Akcja filmu rozgrywa się w dniu wyjątkowym: Wigilii. Trwają przygotowania do imponującego przyjęcia dla mieszkańców i zaproszonych gości, które ma zostać wydane przez właściciela Sky tower, pana Jo. Rzeczywiście, przyjęcie wypada oszałamiająco, a największą atrakcją okazują się helikoptery, które zrzucają sztuczny śnieg. Bo przecież Boże Narodzenie nie może obyć się bez śniegu. W pewnym momencie silny podmuch wiatru rzuca jeden z helikopterów na ścianę budynku. Wbija się on w wieżowiec i wywołuje pożar, który momentalnie rozprzestrzenia się na kilka pięter. Natychmiast w kierunku płonącego Sky Tower ruszają oddziały straży pożarnej, w tym drużyna Kang Young-ki, doświadczonego strażaka i świetnego dowódcy. Wieżowiec w jednej chwili zamienia się w śmiertelnie niebezpieczną pułapkę.

The color of illusion is PERFECT BLUE

Analiza anime Satoshiego Kona

Na początku była powieść „Perfect Blue” Yoshikazu Takeuchiego. Potem miała być filmowa adaptacja z aktorami. Takeuchi napisał nawet scenariusz, zainteresował nim producenta Koichi Okamoto. Ale wytwórnia Rex Entertaiment, której przedstawiono projekt, odłożyła realizację „na później”, ponieważ w 1995 r. Kobe nawiedziło straszliwe trzęsienie ziemi. Ostatecznie zadecydowano, że łatwiej będzie stworzyć wersję animowaną powieści Takeuchiego. Projekt powędrował zatem do studia Madhouse, gdzie trafił do rąk Katsuhiro Otomo, twórcy słynnego „Akiry”. Ten zaś polecił swego niedawnego współpracownika Satoshiego Kona, z którym pracował przy krótkim filmie zatytułowanym „Magnetic Rose”, wchodzącym w skład projektu „Memories”.